28 Nis 2014

Ökkeş

Sisli bir kış günü , yaşadığı toplumun çoğunluğu tarafından dışlanan bir şehrin boktan bir evinde dünyaya gelen , yetersiz maddi şartlar nedeni ile yaşıtlarına göre az gelişen, babası alkolik; annesi bencil olan, buluğ çağını flu; gençlik zamanlarını utançla hatırlayan, biçimsiz gözleri nedeniyle kadınlarla göz göze gelmemeye özen gösteren, omuzları dar olduğu için gömlek giyinmeyen ve sıklıkla kendini, nükleer tehdit nedeni ile boşaltılan bir şehirde unutulan tek kişi gibi hisseden Ökkeş, lise yıllarında, tarih sözlüsünde Tolunoğulları yerine Tor'un oğulları cevabının üzerine öğretmeninin ilk kez kendisine gülüşünü anımsayıp, kendini asmadan evvel çirkin gözleri parlaya parlaya son bir kez daha neşelendi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

Entropi

    Denizin üzerinde yansıyan ışıklar hakkında konuşabilecek kadar dingin bir ruh hali içinde olmaya çalışmaktan bahsediyordu. Gözlüklerinin...